Figüratif veya mecazi dilin ne olduğunu, hangi durumlarda kullanıldığını ve çeşitli günlük örneklerle şiirde açıklıyoruz.
Figüratif dil nedir?
Figüratif dil veya mecazi dil, kelimelerin onları gerçek olandan farklı bir anlamda (yani, geleneksel anlamında veya sade dilinden) kullanan belirli bir yaratıcı kullanımıdır. Bu anlam başka bir kelimeden veya fikirden alınmıştır ve muhatap anlamak için onu çözmelidir.
Farklı benzetme türleri o metafor, kelime oyunları ve çift anlamlar mecazi dilin açık biçimleridir, çünkü kelimeler göründükleri anlamına gelmez, ancak gizli veya "gizli" bir anlama sahiptir.
Küçük yaşlardan itibaren, kelimelerin her zaman ilişkili bir anlamı olduğunu, ancak her zaman tek bir anlama gelmediğini öğreniriz: Bir kelime, kullanımına ve amacına bağlı olarak farklı anlamlara gelebilir. bağlam.
Benzer bir şey, sözcükleri başkalarıyla karşılaştırarak ya da onlara yaratıcı bir bükülme atayarak, sıradan olandan az ya da çok uzak, yeni bir anlama sahip sözcükleri kullanan mecazi dilde ortaya çıkar.
Bu genellikle edebi metinler, bilmecelerde, kelime oyunlarında, şarkılarda ve hatta dilim günlük. Özellikle tabu sayılan veya topluluk önünde konuşmanın iyi olmadığı konularda veya ayrıca argo veya belirli bir sosyal gruptan bahseder.
mecazi dil örnekleri
Figüratif dilin kullanımını anlamak için aşağıdakiler gibi farklı örneklere bakın:
- "Bu çocuk her zaman bulutların içindedir" dediğimizde, kelimenin tam anlamıyla uçtuğunu ya da bulutlarda yaşadığını söylemiyoruz. atmosferama her zaman dikkati dağılır.
- birini aradığımızda kişi "Vaşak", "eşek" veya "vampir", kelimenin tam anlamıyla söz konusu hayvanların olduklarını veya şekline sahip olduklarını doğrulamıyoruz, ancak söz konusu hayvanlara atanan özellikleri (gerçek veya hayali) atfediyoruz. hayvanlar bizim kültür: sırasıyla çok kurnaz olun, çok aptal olun veya başkalarının zararından yararlanın.
- "Bir atı yiyecek kadar acıktığımızı" doğruladığımızda, at iri bir hayvan olduğu için açlığımızın boyutlarını abartarak anlatmış oluyoruz ve bu duyguyu mecazi bir dille aktarmak istiyoruz.
- Bir futbolcunun "topal" olduğunu söylediğimizde, çoğu durumda sadece bir bacağını eksik olduğunu söylemiyoruz, aynı zamanda çok kötü oynadığını da bir bacağını eksik gibi göründüğünü söylemiyoruz, ama oldukça tam tersi: çok iyi oynadığını veya çok koştuğunu söylemek ironik bir bükülme ile ilgilidir, böylece az önce söylediğimizin tersini ifade eder.
Görüleceği gibi, dilin mecazi kullanımlarının çoğu, durumsal (nerede, ne zaman ve kiminle olduğumuz) veya kültürel (bu bizim kültürümüzde ne anlama geliyor, hangi yerel kullanımların kabul edildiği, dilin hangi varyantı) bir bağlama bağlıdır. İspanyolca konuşuyoruz).
Bazı durumlarda, yeterli eğitime sahip olmayan veya bağlam konusunda tamamen cahil olan bir alıcı, kelimenin tam anlamıyla konuştuğumuzu düşünebilir ve kafası karışabilir.
Figüratif dil içeren şiirler
Mecazi anlam, dilin görünüşte söylediğinden çok daha fazlasını söylemek için maksimum noktasına götürüldüğü edebi alanda çok yaygındır. Böylece, aşağıda ayetler:
"Bir kadının adı bana ihanet ediyor
Bir kadın vücudumun her yerinde ağrıyor"
(Şiir Jorge Luis Borges tarafından "Tehdit"
Mecazi anlam açıktır: Bu kadının adı şairi "verir" çünkü ondan söz edildiğinde ona karşı olan hisleri belirginleşir, tıpkı bir kadının kelimenin tam anlamıyla "bütün vücudunu incitmemesi" gibi, aksine onun yolu budur. yokluğunun neden olduğu neredeyse fiziksel acıyı ifade eder.
"Kalbim yaşayan ve bulutlu bir kanattı...
ışık ve özlem dolu korkunç bir kanat"
(Pablo Neruda'nın "Kalbim yaşayan ve bulutlu bir kanattı" şiiri)
Mecazi anlamı, kalbinin ne olduğunu söylediği şeydir: bir kanat, her şeyden önce, belki de uçucu olduğu, sabit durmadığı ve her an ayrıldığı anlamına gelir. Ama aynı zamanda "canlı ve bulutlu", "ışık ve özlem dolu" bir kanattır ki bu açıkça gerçek anlamda değil, şairin kendi kalbini kavrama biçimini ifade etmenin bir yoludur.
"Bazen tahta
masamdan
karanlık bir krizi var
bir gözyaşı
fırtınanın yayılması "
(Fabio Morábito'nun “La mesa” adlı şiiri).
Bu mısraların mecazi anlamının yorumlanması o kadar kolay değildir, ancak açıktır: Şairin masasında "karanlık bir çatlak" "vardır", bu kelimenin tam anlamıyla söylenemez bir şeydir, çünkü sesler leke yapmayın.
Ama sonra bu sesin, sanki tahta kumaş gibi yırtılabilirmiş gibi bir "gözyaşı" olduğunu ve "fırtınadan yayılan" bir ses olduğunu, belki de yaklaşan bir fırtınanın sesine benzer bir ses olduğunu ekler. Her durumda, şair kelimenin tam anlamıyla imkansız kavramları masasına atfeder.